Woordenschattoetsen Nederlands voor sterke en zwakke leerlingen

Samenvatting

Ben van Wendel de Joode vroeg zich af welk type toets geschikt is om de woordkennis van leerlingen te meten. Om te weten te komen of de bestaande toetstypen zowel geschikt zijn voor voor sterke als zwakke leerlingen, nam hij de leerlingen interviews af waarin zij hun eigen inschatting van hun woordenschat moesten maken en hun keuzen moesten beredeneren. Ook vroeg Van Wendel de Joode zich af of de verschillende door hem gebruikte toetstypen wel dezelfde vaardigheid meten.

De interviews leveren een aantal boeiende protocollen op waarin elke leraar herkenningspunten zal vinden. De (voorlopige) bevindingen van Van Wendel de Joode zijn opvallend: hij beveelt contextarme toetsen aan als zijnde het meest geschikt, ook voor zwakke leerlingen. Bij contextrijke toetsitems speelt namelijk de afleidvaardigheid een grote rol, en daar zijn zwakke leerlingen niet sterk in. Tevens meent Van Wendel de Joode te mogen vaststellen dat sterke leerlingen een efficiëntere aanpak hanteren. Zo zijn ze bijvoorbeeld handiger in het elimineren van de onjuiste alternatieven. Of zou dit toch samenhangen met hun woordkennis?