Achterstand op achterstand; Over prioriteiten in het onderwijs aan tweetalige leerlingen

Samenvatting

In haar artikel 'Achterstand op achterstand' signaleert Inge Hofmans-Okkes dat allochtone leerlingen in het onderwijs, ondanks de vele maatregelen, nog altijd behoorlijk op achterstand staan.
Als een van de belangrijkste boosdoeners wijst zij het intercultureel onderwijs aan. Intercultureel onderwijs zou leiden tot de veronderstelling dat allochtone leerlingen iets anders of minder moeten leren dan autochtone leerlingen. Intercultureel onderwijs zou bovendien zich beperken tot de constatering dat allochtone leerlingen zich niet in de schoolboeken herkennen, terwijl er, aldus de schrijfster, méér aan de hand is.

Het is niet alleen zo dat allochtone leerlingen zich niet herkennen in de schoolboeken, maar ze leren er vaak ook niets van doordat de didactiek het verschil in talige en culturele achtergrond negeert en uitsluitend uitgaat van moedertaalsprekers. Hofmans-Okkes noemt een aantal voorbeelden die dat moeten illustreren. Bij wijze van oplossing op de korte termijn suggereert zij dat de docent in zijn lessen zo min mogelijk een beroep zou moeten doen op kennis van het Nederlands. Daarnaast zou er onderzoek geëntameerd moeten worden, leidend tot kennis omtrent de karakteristieken van moedertaal, tweede taal en vreemde taal, voorzover die nodig is om het didactisch handelen te sturen.

In Levende Talen 447 (januari 1990) verscheen Achterstand op achterstand door Inge Hofmans-Okkes. Door technische problemen in de communicatie met de drukker is de tekst van dit artikel dermate verminkt afgedrukt, dat de redactie besloten heeft — met excuses aan de auteur en de lezers — het opnieuw te plaatsen.