Het peil van de luistervaardigheid in moderne vreemde talen

Samenvatting

Over de wijze waarop men het onderwijs zou kunnen veranderen lopen de meningen uiteen. De een meent dat meer betrokkenheid of betere motivatie van de leerlingen de sleutel vormt, de ander zoekt de oplossing in efficiëntere tijdsbesteding, weer anderen in nieuwe methoden of meer geld. Over het doel van mogelijke veranderingen bestaat minder onenigheid. De meesten hopen dat veranderingen zullen leiden tot verbetering. Verbetering zou bijvoorbeeld kunnen blijken uit het feit dat meer leerlingen een vooropgestelde einddoelstelling halen, dat alle leerlingen een hoger peil halen, of dat leerlingen in minder tijd hetzelfde peil halen. Er zijn echter weinig middelen om dit soort effecten te meten. De meeste in het onderwijs gebruikte toetsen gaan immers niet uit van een bepaalde vaste standaard, maar van de gemiddelde prestatie van de leerlingen die de toets gemaakt hebben. De beslissing over voldoende of onvoldoende is dan afhankelijk van de resultaten van de andere leerlingen. Vallen er bij de eindexamens bijvoorbeeld veel meer onvoldoendes dan gebruikelijk, dan kan worden besloten de cesuur bij te stellen.
Dit artikel behandelt op niet-technische wijze een procedure die erop gericht is de prestaties van leerlingen in verschillende groepen te vergelijken, zodat uitspraken kunnen worden gedaan over werkelijke veranderingen in het door leerlingen van verschillende jaargangen behaalde peil. Deze procedure wordt sinds 1986 toegepast bij de normering van de Citoluistertoetsen.